Ben tek boynuzlu atlara ve Noel Baba’ya elbette inanmıyorum. Ancak son dönemde gördüğüm işaretler sonrası evde bir süper kahramanla yaşıyor olduğum gerçeğiyle yüzleşmemin zamanı geldi sanırım.

İlk olarak, her süper kahramanın yaptığı gibi kendi kostümünü dikiyor. Dikiş makinasının başında bu kadar zaman geçirmesinin başka bir sebebi olamaz. Aldığı hamile kıyafetlerini dikiş makinasında saatler harcayarak tam üstüne uyacak şekilde tadilata sokuyor. Evde vücudu saran kıyafetlerin en büyük hayranı Spider-Man’i bile kıskandıracak kadar elastik kumaşımız var.

Bunun dışında oturma odasının yanındaki odayı Batman gibi kendi gizli odası haline getirdi. Yıllardır biriken tüm hatıralarını bir odaya sığdırdı ve nerede ne olduğunu sadece o bulabiliyor.

Bir diğer işaret ise Müfettiş Gadget gibi ne işe yaradığını bilmediğim bir sürü alet edevata sahip olması. Bir kaç hafta önce bebek için almamız gerekenler var diyerek beni götürdüğü mağazadan aldıklarımız içinde bebek bezi dışında hiçbirinin ne işe yaradığını anlayamadım. Anlayabileceğimi de sanmıyorum.

Ve tabi ki her süper kahramanın vazgeçilmezi, gizli görevler. Bazen bir şey almam lazım diye evden çıkıyor ve elleri kolları dolu geri dönüyor. Genelde de mothercare poşeti gibi masum gözüken poşetler içinde esnek kumaşlar, düğmeler, ne işe yaradığını anlamadığım alet edevatlar gibi süper kahraman ihtiyaçlarıyla dönüyor. Bunları da eve girer girmez benim Batman odası dediğim gizli odasında sadece kendi bulabileceği yerlere yerleştiriyor.

Hatta bilinen süper kahramanların da bazı özelliklerini hamilelik sırasında kazandı. Mesela en çabuk sinirlenen süper kahraman Hulk… Hala yeşile döndüğünü görmemiş olsam da (ilk trimestredeki mide bulantıları dışında), daralan kıyafetleri ve sinirlenince gelen insanüstü kuvvetiyle sanırım hamilelik sırasında onu kızdırmamak gerektiğini söylemek yanlış olmaz.

Malesef dişi superman superwoman’ın süper güçlerinden hala haber yok. Aksine son dönemde tüm ağır kaldırma işleri bana kalmaya başladı. Tüm bunların yanında “süpürge” ve “bulaşık” gibi bazı kelimeler süper kahramanlara özgü süper-baş ağrılarını tetiklemeye başladı. Bu işler de elbette keyifle süper kahraman yancısına (her süper kahramanın bir yancısı olur biliyorsunuz) yani bana devredebileceği edebileceği işler.

Bir süper kahramanla evli olduğumu söylesem muhtemelen bana inanmazsınız. Sonuçta tüm şehri kuşatmış bir can düşmanı yok. Gizli bir kimliği yok ve evet, suçla da savaşmıyor.

Ama tüm bunların dışında kendisi inanılmaz bir şey yapıyor. Vücudunda gerçek bir insan büyütüyor. Eğer bu bile sizin için süper kahraman olduğunu anlamak için yeterli bir kanıt değilse sizi ne ikna edebilir bilmiyorum.

Baylar ve bayanlar, eşim… Siz ona mucize kadın da diyebilirsiniz.