Çocuğun nasıl büyütüleceği anne baba kararıdır ve anne baba sorumluluğundadır. Peki ya çocukla ilgili bir konuda anne baba anlaşamazsa? O zaman kimin dediği uygulanacak?

Biz şimdiye kadar hiç böyle bir şeyler karşılaşmamış olsak da zaman zaman gelen mesajlarda böyle şeyler okuyorum. “Ben daha rahat bir insanım ama kocam çok evhamlı”, “Kocam çok kuralcı, çocuğuma bir sürü kural koyuyor”, “Ben çocuğum istedikçe emsin istiyorum ama annesi saat tutup ona göre emzirmek istiyor”. 

Biz çocukla alakalı konular da dahil her konuda evdeki tüm anlaşmazlıkları iletişimle çözüyoruz. Bir konuda anlaşmazlık varsa herkes kendi sebeplerini söylüyor ve bir orta yol buluyoruz ya da konuşma sonrası ikimize de mantıklı gelen şeyi yapıyoruz.

Eğer ikimiz de emin değilsek ya da bir fikir daha almak istediğimize karar verirsek ebeveynlik tarzı bize yakın olan 1-2 arkadaşımıza ve çocuk gelişimi uzmanı olan psikolog dostumuza danışıp benzer tecrübeleri olup olmadığını soruyoruz. Onların tecrübelerini de değerlendiriyoruz.

Son olarak, belki siz de yapmışsınızdır, biz daha Melina doğmadan ve eşim hamile kalmadan önce dışarıda gördüğümüz olayları da konuşurduk. Bir anne-çocuk ya da baba-çocuk bir konuda tartışıyorsa “Biz ne yapardık?” diye konuşuyorduk. Elbette farklı düşündüğümüz zamanlar oldu ama bunları konuşup tartışarak en azından ebeveynlik tarzımızı biraz ortak hale getirebildik.

Özellikle biraz daha büyük çocuklarda bu tartışmaların çocuğun önünde yapılmasından veya bir ebeveynin diğerine söylemeden kuralları delmesinden yana değilim. Çocuğa televizyon izletmeme kararı verildiyse ve baba anne evde yokken çocuğun istediği kadar televizyon istemesine izin veriyorsa ben bunun sakıncalı olduğunu düşünüyorum. Anne-baba olarak kararı kendi aranızda vererek çocuğa karşı tek bir şeyi savunmak, çocuğu taraf seçmek ya da taraf tutmak durumunda bırakmamak gerekiyor. Anne-babalıkta “iyi polis-kötü polis” yaklaşımına karşıyım. #ucanbaba #melinaylahayat