Sevgili anneler,

Size çok net bir mesajım var: “Yalnız değilsiniz”

Biliyorum, günlerce duş alamadığınızda, bebeğiniz emmek istemediğinde, bebeğinizi biberonla ya da bebeğinize mama verdiğinizde bir tek siz bu problemleri yaşıyormuşsunuz gibi geliyor. Oysa ki bunlar birer problem dahi değil. Ayrıca sizin durumunuzda olan binlerce anne var. Ancak kimse çıkıp bu güçlüklerden bahsetmiyor, birbirine hatalarını, en zor günlerini gecelerini anlatmıyor. Herkes ne kadar muhteşem birer anne olduğundan bahsediyor. Ben bugün çıkıp “Kral çıplak” diye bağırıyorum. 

Birbirinizle yarışmayı bırakıp, güçlükleri de paylaşsanız, birbirinize destek olsanız, omuz omuza verseniz, yalnız değilsin deseniz herkes anneliğini daha iyi yaşayacak. Hem siz daha mutlu olacaksınız hem de bebekleriniz. Çünkü mutlu anne demek mutlu bebek demek. 

Hepiniz aslında olağanüstü bir iş başarıyorsunuz. Sürekli bakıma muhtaç bir bebeği büyütüyorsunuz. Bu başlı başına bir başarı. Hatta bir çoğunuz bu sorumlulukları eşiyle paylaşmadan, tek başına başarıyor bunu. 

Ne olmuş ev biraz dağınık kaldıysa? Ne olmuş çamaşır bulaşık biraz biriktiyse? Bu mu sizi kötü anne yapacak? Kolay mı o kadar kötü anne olmak? Evladını seven, evladını her şeyin önüne koyan anne hiç kötü olur mu? 

En yalnız hissettiğiniz anda, en çaresiz hissettiğiniz anda bu yazdığımı hatırlayın. 

“Yalnız değilsiniz. Bir çok kadın sizin yaşadıklarınızı yaşadı. Siz annesiniz, hepsinin üstesinden gelecek gücünüz var.”

Siz de bunları yaşadıysanız, bu yazının altına “yalnız değilsin” yazın. Yazın ki kendini yalnız hisseden tüm anneler yalnız olmadığını, aynı duyguları paylaşan kaç anne daha olduğunu görsün. Çünkü siz daha iyisini hakediyorsunuz!